ความอ้วนกับ monster house

ภาวนาว่าตอนไปดูหนังเรื่องนี้ขออย่าให้เจอเด็กมานั่งข้างๆ เลย แต่แล้วก็เป็นเหมือนกฏมอร์เฟียสว่าไว้
("สิ่งที่คิดว่าจะเกิด โดยเฉพาะเรื่องแย่ๆ มันมักจะเกิดขึ้นเสมอ)ว่าแล้วเด็ก 3 กับพ่อแม่ แต่ก็ดีที่ไม่เสียงดังอย่างที่คิด
monster house เป็นเรื่องของบ้านผีสิง ที่ไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้ และเด็กสามคนในละแวกบ้นนั้น เกิดต้องเข้าไปเกี่ยวข้องกับบ้านหลังนั้นคืนวันฮัลโลวีน
หนังเรือ่งนี้ดึงดูให้ผมไปดูก้เพราะคนเขียนบทคือโรเบิร์ต เซเมคิส ซึ่งผมผลงานของเขาเป็นการส่วนตัวอยุ่แล้ว
อแต่ไม่ได้ตั้งคตวามหวังอะไรไว้มาก เพราะรุ้อยู่แล้วว่านี่คือหนังเด็ก ฉะนั้นแล้วเขาก็ทำให้เด็กๆ ดู
การถ่ายทอดเรื่องราว หรือการสร้างบุคลิกของตัวละครก็คงไม่ได้ซับซ้อนอะไรมากมาย เพื่อให้เด็กเข้าใจง่าย
แต่สุดท้ายก็มีประเด็ให้พูดถึงจนได้ เพราะคนอ้วนในเรื่องนี้ถูกกระทำ ซึ่งนั่นมันน่าสนใจดีว่า สรีระของคนในเรื่องนี้
สร้างทัศนะคติในเรื่องความเลวร้ายกับความอ้วนให้กัคนดู
คนอ้วนในเรื่องมีสองคนที่เป็นตัวลัครที่เด่นชัด หนึ่งคือเด็กอ้วนก๊วนพระเอก และสองคือภรรยาของเจ้าของบ้านผีสิง(จริงๆ แล้วยังมีตำรวจและนักเล่นเกม แต่เนื่องจากว่าไม่ได้เป็นตัวเด่นในเรื่องมากนัก ก็เลยไม่ขอพูดถึง)
บุคลิกของเด็กอ้วนในเรื่องเป็นเด็กโง่ๆ ทำอะไรโผงผางไม่ค่อยคิดหน้าคิดหลัง เป็นตัวตลกเพราะความโง่ของตัวเอง
ส่วนภรรยาเจ้าของบ้านผีสิง ก็เป็นคนที่มีปมด้อยเรื่องความอ้วน ถูกจับไปแสดงในคณะละครสัตว์ เพราะคัวอ้วน จนกระทั่งมาพบผู้ชายคนหนึ่งซึ่งรักเขาอย่างหมดหัวใจ เขาจึงพาออกมาจากคณะละครสัตว์ กระนั้นก็ตามความอ้วนของเธอก็ยังถูกเด็กในละแวกบ้านล้อเลียนและรังแกอยู่เสมอ จนกลายเป็นความแค้น ที่เธอมักจะตอบโต้เสมอเวลาที่เด็กๆ มาแกล้งด้วยการด่าทอ หรือขับไล่ ระหว่างที่สร้างบ้านเกิดควาผิดพลาด ทำให้เธอโดนฝังทั้งเป็นใต้บ้านตั้งแต่บ้านยังทำไม่เสร็จ นั่นทำให้เธอกลายเป็นส่วนหนึ่งของบ้านไป
และทำให้บ้านหลังนี้จมอยู่กับความแค้น ทุกคนที่เข้ามาใกล้เธอ(หรือบ้าน) เธอก็จะทำร้ายเพราะคิดว่ามาล้อหรือทำร้ายเธอเนื่องเพราะเธออ้วน
สามีของเธอจึงต้องแสร้างทำเป็นไม่รักเด็กและไล่ทุกคนที่เข้ามาใกล้เพื่อไม่ให้เด็กได้รับอันตรายมากไปกว่านี้ โดยเฉพาะในวันฮัลโลวีน ที่เด็กๆ ต้องมาขอขนมตามบ้าน
หนังเรื่องนี้สะท้อนความคิดของคนอเมริกัน(ก็สร้างโดยอเมริกัน) ที่มีต่อความอ้วนที่กำลังคุกคามสุขภาพของคนอเมริกันอย่างหนัก ว่ากันแมคโดนัลอาจจะชิบหายได้ภายในเวลาไม่กี่ปีนี้ เนื่องเพราะตกเป็นผู้ต้องหาที่ทำให้คนอ้วน จนต้องออกมาเปลี่ยนเมนูเป็นการใหญ่ ความอ้วนและคนอ้วนจึงถูกเหมารวมว่าเป็นบุคคลิกที่ไม่พึงปรารถนา คนอ้วนกลายเป็นความผิดปกติ ไร้สมอง(เพราะไม่รู้จักคบคุมตนเอง) งี่เง่า ขี้เกียจและอารมณ์แปรปรวน สิ่งเหล่านี้ทำให้คนอ้วนกลายเป็นสิ่งที่ไม่ดีงามเช่นเดียวกับคนติดยา
การสร้างาภาพของคนอ้วนแบบนี้ในหนังเด็ก ผมว่าลึกๆ แล้วน่าจะมีผลต่อความคิดของเด็กไม่น้อยทีเดียว แน่นอนหนังต่างสะท้อนภาพจริงในสังคม เช่นเดียวกันกับที่สังคมก็เป็นข้อมูลอ้างอิงอย่างดีให้กับหนัง เด็กๆ จะได้ยินการพูดถึงความอ้วนแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนกระทั่งมองความอ้วนเป็นเรื่องที่ผิดปกติ น่ากลัว
และคนชอบคนอ้วนอย่างสามีของเขา ในหนังก็ถูกทำใหดูเป็นคนที่ดูไม่ปกติเช่นกัน
ในความคิดผม หนังมีความรุนแรงเรื่องการแบ่งแยกแฝงอยู่ลึกๆ
และน่ากลัวว่า ความรุนแรงแบบนี้ บางครั้งมารูปแบบที่แนบเนียนชนิดที่เราอาจไม่ทันคิดถึงมันด้วยซ้ำ