Do it right away, man

Poom says:
เมื่อกลางสัปดาห์เราไปงานเปิดค่ายเพลงใหม่ Luxi ของไทอิชิโร่และเพื่อนเค้าอีก 2 คน ที่ร้านปลาดิบ
ชิโร่ทำวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกเรื่องไสยศาสตร์เรื่องพิธีกรรมความเชื่อของคนไทย (ถ้าจำไม่ผิดนะ) เราซ้อมฟันดาบมาด้วยกัน ไปกินนมมนด้วยกัน ไปเก็บตัวนักกีฬากัน เรายังจำได้เลย
เมื่อวันงานเปิดอัลบั้ม เรามีความรู้สึกประหลาดๆ ประมาณว่า เอ๊ แล้วเราควรจะมีดอกไม้หรืออะไรไปแสดงความยินดีเขาไหม คืออย่างน้อยก็เป็นเพื่อนกัน
แต่ถึงมีดอกไม้ให้เขาเราก็ว่าดูเวอร์ไป ดูเขินๆ อีก เพราะเราเองก็ไปงานในฐานะสื่อคนหนึ่ง ไปทำข่าว
เรารู้สึกชื่นชมชิโร่ เขาได้ทำอะไรอย่างที่อยากทำออกมาเป็นรูปเป็นร่างแล้ว ทำค่ายเพลงของตัวเองจนได้
พอกลับมาบ้าน นอนฟังอัลบั้มนั้น (ชื่อว่า Magic) ดู เราชอบ 2 เพลงของวงญี่ปุ่นชื่อ Kicell มาก เพลงมันประมาณนี้นะ:
[โป๊ะโป๊ะ ตึ่งตึ่ง..โป๊ะ ตึ่งตึ่งตึ๊ง ] [กรุ๋งงงง กริ๋งงงง] [โป๊ะโป๊ะ ตึ่งตึ่ง..โป๊ะ ตึ่งตึ่งตึ๊ง ]
โอออออ...นากานิ ฮาาาาา....เรโมโน ยาาาา....วูเรเต [ตึ่ง ตึ๊ง ตึง ตึ่ง ] ตู....บีตัสกา
ตูบิตัสกา [ตึ่ง ตึ๊ง ตึง ตึ่ง ] [กรุ๋งงงง กริ๋งงงง] [โป๊ะโป๊ะ ตึ่งตึ่ง..โป๊ะ ตึ่งตึ่งตึ๊ง ]
โอออออ....นากานิ เม....ซามาซุย โออออ.....กาอัตตะ [ตึ่ง ตึ๊ง ตึง ตึ่ง ] ยู...เมดัตตา
กาซิกาโซเอเต๊วาชูซุย ยูมิโนอิฮาราตูเมรูโนซา ซูซุกิ วาอะตารายซูนี กิโอโนมีตาเต๊เร มิโนเซ อิกานา ...อ๊าอา อ๊าอา อาอา
คือภาษาญี่ปุ่นจริงๆ เขาคงไม่ได้ร้องแบบนี้ แต่เราฟังได้แบบนี้น่ะ แหะ เพลงนี้ชื่อ Yume No Ikura ลองเอามาฟังดู เพราะมาก อีกเพลงนึงชื่อ Hanare Banare ก็เพราะเหมือนกัน
เป็นเพลงที่พอเราฟังแล้วรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังลอยอยู่ เหมือนฟังเพลงซาวด์แทร็คเรื่อง All about Lily Chou-Chou เราว่าเป็นความรู้สึกคล้ายๆ กัน
ง่า ออกนอกประเด็นไปเยอะ คือเราจะบอกว่าพอฟังแล้วชอบมาก เราก็เลย Message ไปบอกชิโร่ ว่าเราชอบ Kicell มาก ยินดีด้วยนะอะไรทำนองนี้
แค่นั้นแหละ เรารู้สึกสบายใจเป็นปลิดทิ้ง
คิดได้ว่า อยากจะแสดงความยินดีกับใครหรือชมใครหรือทำอะไร (จะเรื่องเล็กหรือใหญ่) ก็ทำไปเถอะ ทำไปเลย ไม่ต้องคิดมากอะไรทั้งสิ้นว่าควรไม่ควรหรือเขาจะสนไม่สน (หลังจากนั้นชิโร่ก็แมสเสจมาบอกว่าขอบคุณ)
เราว่าการแสดงออกถึงความรักหรือความชื่นชมต่อใครคนหนึ่งมันดีกับชีวิตมากนะ
มีหนังของจางอี้โหมวเรื่อง Riding alone for 1000 Miles ที่เราเพิ่งเอามาดู ก็พูดถึงเรื่องนี้เหมือนกัน คราวหน้าอาจจะเอามาเล่าให้ฟังนะ (ไม่ spoil หรอกน่า)
วันนี้คุณชมใครซักคนหรือยัง?
**ติช นัท ฮันห์ บอกว่า หากคุณกำลังโกรธใครอยู่ จงส่งของขวัญไปให้เขา (ไม่ใช่ส่งระเบิดไปนะ! แต่เป็นของขวัญจริงๆ)**
6 Comments:
At 12:12 PM,
Anonymous said…
เรายังไม่ได้ฟังอัลบั้มนี้เลย เพราะเพิ่งเอาเงินไปถลุงกับซีดีชุดใหม่มา แต่เราชอบนะการที่คนเราชื่นชมกันและกันช่วยกันระบายสีชีวิตและเรื่องราวของกันละกันให่สดชื่น
ชอบการเขียนของปุ้มด้วย --อันนี้ไม่ได้แกล้งชมนะ
เราชอบตั้งแต่แกเขียนเปิดสกู๊ปเรื่อง The day i become from the woman แล้วล่ะได้ความรู้เรื่องเจ้าหมาน้อยฮาจิด้วย
:)
At 4:18 PM,
Anonymous said…
แวะเข้ามาทักทายปุ้ม ^_^
At 7:34 PM,
Anonymous said…
ถึงบุยเบอร์รี่
ตกลงอ่านแต่ตอนเปิดเรื่องอย่างเดียวใช่ไหม
(ฮา)
At 12:05 AM,
gmplusclub said…
อัลบั้มนี้ มีเพลงหนึ่งของศิลปินที่ผมชอบ คือ คาฟา (cafa) ตอนนี้น่าจะหาซื้อยากสักหน่อย มีเพื่อนรุ่นน้องคนหนึ่ง burn มาให้ฟัง อีกชุดหนึ่งก็ไปหาซื้อมาตอนไปญี่ปุ่น เพลงของคาฟาจะเป็น ไซคิเดลิค ป๊อป(ช่วงหนึ่งเพงแนวนี้ในญี่ปุ่นฮิตมาก ศิลปินตอนนั้นก็จะมีศิลปินอินดี้ที่ดังพอตัวอีกวงอย่าง love phychedekic) หลอนๆ ลอยๆ เสียงร้องของพวกเขาจะถูกทำให้แตกพร่า แต่ก็ฟังเพลิน ดีเชียว พอมาเห็นเพลงนี้ในอัลบั้ม ก้ดีใจที่จะได้ฟังเพลงใหม่ของพวกเขา แต่ก็ผปิดหวังด้วย เพราะว่า เพลงไม่มีอะไรใหม่ แต่เพราะ
จริงๆ แล้วอัลบั้มนี้ศิลปินหลายๆ คนก็เหมือนกัน ไม่ว่าจะเป็น โยคี หรือ วีนทร์ คือ ไม่ใหม่แต่เพราะ
ซึ่งจริงๆ มันก็คงโอเค เพราะผมว่าสุดท้ายมันก็เป็นปัญหาของศิลิปนเหมือนกัน ที่บางทีหนีตัวเองไม่พ้น แล้วบางทีก็ทำอะไรเดิมๆ วนๆ ซ้ำๆ ดี เพราะ แต่ไม่มีอะไรใหม่
จีิงๆ อาจจะเหมือนชีวิตพวกเราก็ได้
ดูเป็นวันๆ ได้แต่งตัว แต่งหน้าทาปาก
สวยดี ดูดี แต่ไม่มีอะไรใหม่
เอ๊ะ ชักไปกันใหญ่
แต่รวมๆ แล้วเป็นอัลบั้มที่ควักแล้วไม่เสียดายเงินครับ
At 12:31 AM,
the aesthetics of loneliness said…
การชื่นชมคนอื่น (อย่างจริงใจ) จะยิ่งทำให้เราใจกว้างขึ้น ชีวิตคงมีความสุขมากกว่า คนที่เอาแต่นั่งจับผิดตลอดเวลา และหาเรื่องติคนอื่นได้ทุกเรื่อง
At 12:40 PM,
Anonymous said…
- ถึงปุ้ม -
แกรู้ยังไงว่าเราอ่านตั้งแต่ต้นเรื่อง เราอ่านจบจนย่ะ :)
กิ้ว กิ้ว
Post a Comment
<< Home