สนามหญ้าข้างบ้านมักเขียวกว่าบ้านเราเสมอ

ศุกร์ที่ผ่านมา ผมไปร้านเดิมที่ผมไปทุกๆ วัน เป็นเวลากว่า ๖ ปีแล้ว ที่มาที่นี่เกือบทุกอาทิตย์(ไม่น่าเชื่อว่าสจะนานขนาดนั้น) จริงๆ อาจจะไม่ใช่ร้านเดิมในทางกายภาพ เพราะมันผ่านการย้านร้าน ปิดร้าน เปิดใหม่ และเจ๊งกันมาหลายรอบ แต่ทั้งหมดทั้วงมวลเกิดขึ้นกับคนๆ เดียวกัน นั่นคือเพื่อนของผม นั่นคือเหตุผลว่าทำไมต้องมาที่นี่ทุกศุกร์ ที่นี่เป็นแหล่งรวมคนปากพล่อยๆ สี่ห้าคน ที่มารวมหัวกัน คุยเรื่องการเมือง ปรัชญาชีวิต ทำไมการเมืองไทยห่วย รถไฟฟ้าราคราแสนแพง และเทคโนที่เปลี่ยนไปทำให้เราลำบาก...ข้อความทั้งหมดที่ได้อ่านเป็นของโต๊ะอื่น..ไม่ใช่โต๊ะผม
จริงๆ แล้วออกจะสงสารโต๊ะรอบข้างของเราที่ตกเป็นเหยื่อยบทสนทนาของเราบ่อยๆ การเป็นขาโจ๋ในร้านบางทีก็ทำให้คนกลัวเราไปโดยปริยายทั้งๆ ที่ในความเป็นจริง ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่า เห็นคนหน้ัาใหม่ ในพื้นที่คุ้นเคย ก็แค่นั้น โฉะนั้นหากคุณเป็นต๊ะข้่างๆ หน้าใหม่ เข้าไปในร้านแปลกถิ่น ทำใจเหอะว่า ยังไงต้องมีคนพูดถึงบคุถณพอๆ กับอาหารจานแรกของร้านที่คุณต้องพูดอะไรเกี่ยวกับมันสักอย่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากคุณเป็นคนที่น่ามองในสายตาของผู้ชายสักกลุ่มที่นั่งในร้าน จริงๆ อยากให้ฟรอยด์เกิดยุคนี้ ผจะชวนเขามานั่ง แล้วลองวิเคราะห์พฤติกรรมของพวกเราดูสิว่า มันเป็นยังไง เผื่อเขาอาจจะเจอข้อสรุปใหม่ๆ ที่น่าสนใจว่า นอกจากปมออดิปุส เรอาจจะมีปมคิวปิด ปมอาเทน่า หรือปมอะไรอีกหลายอย่างที่เราฟรอยด์ไม่ทันคิด
เอาเป็นว่า ผมเจอสิ่งอะไรสักอย่างที่เป๊ะ ในคืนวันศุกร์ แต่ตอนนี้คืนวันเสารื และผมก็ง่วงเกินกกว่าจะนึกอะไรออก (แต่ซีรี่ย์ jack and bobby ก็สนุกจนยังไสม่อยากนอน) พรุ่งนี้ผมจะมาเล่าอะไรให้ฟังต่อ ถึงสนามหญ้่าข้างบ้าน
ซึ่งของเธอเขียวกว่าของผมจริงๆ :-)

ปล. เรื่องของรูป
คลิม (Gustav Klimt) ศิลปินชาวออสเตรีย เป็นคนหนึ่งที่ผมว่าเขาวาดรูปผู้หญิงได้สวยที่สุด เขามีงานอีโรติคหลายชิ้น นอกเหนือจากงานเด่นๆ ที่เรารู้จักกันดีอย่าง the kiss ความงามของผู้หญิงที่เขาวาดส่งนหนึ่งมาจากมือ ผมพยายามวาดให้มันสวยอยู่หลายครั้ง แต่มันเป็นส่วนที่วาดยากมากของร่างกายส่วนหนึ่ง รองจากนิ้วเท้า... ซึ่งยากกว่าหลายเท่า